چشم ها را باید شست | یادداشتی از یک تاریخ نگار انقلاب
شنبه, ۲۴ اسفند ۱۳۹۸ ساعت ۰۵:۲۶
غلامرضا خارکوهی، تاریخ نگار انقلاب در یادداشتی می نویسد: «شهدا گرچه جسم شان از میان ما رفته ولی نورشان همه جا و در همه محله ها و کوچه ها و بر بام همه خانه ها می تابد، کافیست عینک دودی خود را برداریم و چشم های غبار گرفته مان را بشوییم. آن وقت آنها را خواهیم دید.» متن کامل این یادداشت را در نوید شاهد گلستان بخوانید.
نوید شاهد گلستان؛ غلامرضا خارکوهی تاریخ نگار انقلاب در یادداشتی در باب شهدا چنین می نویسد:
۲۲ اسفند روز شهید است. نه از آن جهت که ما این روز را به خانواده های شهدا یا سایر مردم تبریک بگوییم، نه، آنها نیاز به این ادبیات تکراری ندارند. هرچند که لازم می باشد. چون شهادت افتخار بسیار بزرگی است که نصیب همه نمی شود و کسب چنین افتخار عظیمی واقعا هم تبریک گفتن دارد. اما شاید منظور از این روز این باشد که ما به خود تلنگری بزنیم و ببینیم در زندگی روزمره و تکراری خود چه می کنیم و کجا هستیم؟
مخصوصا برای آنها که راهشان را گم کرده اند و در تلاطم حوادث از نفس افتاده اند و غرق دنیا طلبی شده اند. اینها یادشان رفته مسیر درست زندگی کجاست؟ یادشان رفته که در دریای پر تلاطم زندگی اگر بر بهترین کشتی ها سوار باشند باز در دل تاریکی شب برای رسیدن به ساحل خوشبختی نیاز به فانوس دریایی دارند. شهدا فانوس زندگی ما در این جهان پر مشلغه و لجام گسیخته هستند. شهدا نور هدایت ما در تاریک خانه دنیا هستند. آنها مسیر زندگی واقعی را برای ما روشن می کنند تا دچار سرگشتگی و گمراهی نشویم.
راستی ما عکس کدام شهید را به دیوار منزل خود چسبانده ایم؟ این همه اشیای زینتی را در منزل داریم آیا به اندازه قاب عکس یک شهید جا نداریم؟! اصلا در شبانه روز که می شود ۸۶۴۰۰ ثانیه، آیا به اندازه یک ثانیه به شهدا فکر می کنیم؟
آیا اگر یک روز یک توریست خارجی ما را توی خیابان یا محل کار یا گردشگاهی ببیند و بپرسد در محل زندگی شما چند شهید وجود دارد و کدامیک از شهدا را می شناسید؟ چه می گویید؟ آیا شرمنده نمی شوید از اینکه بگویید نمی دانم. چرا نمی دانید؟!
آیا شهدا جز خوبی و خدمت برای این مملکت و جامعه داشته اند؟
کدام شهید است که بگویند بد اخلاق بوده؟!
کدام شهید است که بگویند با خانواده و همسایه ها و اهل محلش مهربان نبوده؟
کدام شهید است که بگویند مال بیت المال را خورده؟
کدام شهید است که بگویند حقوق نجومی گرفته؟ کدام شهید است که بگویند دزدی کرده؟
کدام شهید است که بگویند رانتخوار بوده؟
کدام شهید است که بگویند فاسد بوده؟
کدام شهید است که بگویند گرانفروش بوده یا کالاهای ضروری مردم را احتکار کرده؟
هرگز این وصله ها به شهدا نمی چسبد، چون راهشان را در زندگی درست انتخاب کردند، به همین جهت شدند الگو و اسوه زندگی.
شهدا نیکوکاران و صالحان واقعی هستند. این توفیق بزرگی است که خداوند نصیب ما کرده که در هر شهر و محل و روستایی، و در همسایگی و نزدیک منزل و محل کار و تحصیل ما چنین شخصیت های شاهد و عزیزی را قرار داده است. آنها جان و جوانی و همه هستی شان را خالصانه و صادقانه فدای هدایت من و شما کردند، و محل ما را چراغانی نمودند تا راه درست را ببینیم و برگزینیم. الان هم در عالم غیب ناظر اعمال و گفتار و کردار ما و شریک غم ها و شادی هایمان هستند، حتی از افکار ناگفته و نانوشته و خواب های ما نیز خبر دارند. چون زنده هستند و زنده تر از هر موجودی در این جهان. چون آنها روزی صددرصد پاک وحلال خداوند را در آن جهان ارتزاق می کنند.
گرچه جسم شان از میان ما رفته ولی نورشان همه جا و در همه محله ها و کوچه ها و بر بام همه خانه ها می تابد، کافیست عینک دودی خود را برداریم و چشم های غبار گرفته مان را بشوییم و بقول سهراب سپهری جور دیگر باید دید هرچه چشم های دلمان تمیزتر و پاکتر باشد نور شهدا را در زندگی خود بیشتر احساس و ادراک می کنیم، و بیشتر مجذوب راه و مرام و سیره آنها می شویم. چون آنها بهترین دوستان، بهترین همسایه ها، بهترین معلم و راهنما، و بهترین مشاور و همکار و همراه ما در لحظه لحظه های زندگی هستند.
نظر شما
